خالق فلاپی، هفتمین برند باارزش جهان

خالق فلاپی شرکتی آمریکایی است که مجله فوربز آن را هفتمین برند باارزش جهان معرفی می‌کند. برندی که در سال ۲۰۱۵ ارزشی قریب به ۹۴ میلیارد دلار دارد و با اینکه «آی.بی.ام» چند رده پایین‌تر از برندهای تکنولوژی دیگری چون اپل و مایکروسافت قرار گرفته ، سابقه طولانی آن در طراحی و ساخت تکنولوژی‌های سخت‌افزار و نرم‌افزار از کامپیوترهای شخصی گرفته تا خدمات فناوری نانو، آن را تبدیل به یکی از قدرتمندترین شرکت‌های نیویورکی در نوع خودش کرده است.

خاطره فلاپی‌های مربعی که تنها چند مگابایت حافظه داشتند و با اشاره‌ای با داده‌های ذخیره‌شده‌شان خداحافظی می‌کردند، در ذهن همه ما جاودان شده است. زمانی که کیس‌های خاکستری‌رنگ پت‌پت‌کنان، انتظار خواندن اطلاعات یک فایل کوچک فلاپی را می‌کشیدند و ما شگفت‌زده از این حجم خرد فناورانه، فلاپی‌ها را با طمانینه و احترام در کشوی میز جا می‌دادیم و به گمانمان با منتهای تکنولوژی روبه‌رو شده بودیم.

اما شاید کمتر کسی بداند که خالق اولیه فلاپی‌ها و بسیاری از تکنولوژی‌های دیگری که دنیا را تکان دادند، شرکتی آمریکایی است که مجله فوربز آن را هفتمین برند باارزش جهان معرفی می‌کند. برندی که در سال ۲۰۱۵ ارزشی قریب به ۹۴ میلیارد دلار دارد و با اینکه «آی.بی.ام» چند رده پایین‌تر از برندهای تکنولوژی دیگری چون اپل و مایکروسافت قرار گرفته، سابقه طولانی آن در طراحی و ساخت تکنولوژی‌های سخت‌افزار و نرم‌افزار از کامپیوترهای شخصی گرفته تا خدمات فناوری نانو، آن را تبدیل به یکی از قدرتمندترین شرکت‌های نیویورکی در نوع خودش کرده است.

 

 

برندی که فعالیت رسمی خود را بیش از صد سال پیش آغاز کرد و از همان ابتدا با سرمایه ۱۷ میلیون دلاری و ۱۲۰۰ کارمند نام خود را بر سر زبان شرکت‌های فناوری انداخت. آی.بی.ام یا شرکت ماشین‌آلات بین‌المللی کسب‌وکار را در دنیا با نام «آبی بزرگ» می‌شناسند. این نام هم یادآور اولین لوگوی کامپیوترهای آی.بی.ام است که آبی‌رنگ بودند و هم از سوی دیگر به پروژه عظیم این کمپانی در زمینه طراحی ابرکامپیوترهایی با نام «ژن آبی» اشاره دارد، که در حال حاضر بزرگ‌ترین دستاورد فناورانه این کمپانی هستند و ۴ پروژه تولیدی آن‌ها مشغول به فعالیت است. ژن آبی آی.بی.ام که منحصربه‌فردترین خروجی تکنولوژی این شرکت در سال‌های اخیر است، در سال ۲۰۰۹ مدال ملی نوآوری آمریکا را از باراک اوباما دریافت کرد و به این برند فهماند که باید مختصات تولیداتش را از پی.سی‌های شخصی به سمت‌وسوی بزرگ‌تری هدایت کند.

اما آغاز ایده آی.بی.ام به ادغام سه شرکت بزرگ فناوری قرن نوزدهمی برمی‌گردد، که در راس آن‌ها اولین مدیرعامل آی.بی.ام یعنی «توماس جی. واتسون» قرار داشت. او از همان ابتدا تصمیم گرفت نه‌فقط به‌عنوان شرکتی برای تولید و فروش قطعات سخت‌افزاری که در قالب موسسه‌ای برای مطالعه و توسعه تکنولوژی الکترونیکی فعالیت کند. اولین خروجی کامپیوتری این شرکت با همکاری دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۴۴ بیرون آمد. اما همه جهان این برند را با نوآوری‌های خلاقی می‌شناسند که ورود هرکدام جهان را با شگفتی مواجه کرد. دیسک‌های فلاپی تنها یکی از این شگفتی‌ها هستند و در کنار آن هارد درایو کامپیوتر و ماشین‌های اِی.تی.ام اختراعات نوآورانه بزرگ‌تر این شرکت محسوب می‌شوند که هنوز منسوخ نشده‌اند و خدمت بزرگی به جهان کرده‌اند.
محصولات آی.بی.ام این روزها بازار جهان را به خود مشغول کرده‌اند و چون با نام‌های مختلفی سر برآورده‌اند، بسیاری از ما با ریشه آی.بی.امی آن‌ها آشنا نیستیم. از سال ۲۰۰۵ تاکنون لپ‌تاپ‌های لِنوو و کنسول‌های بازی چون پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس و  Wii متفاوت‌ترین خروجی‌هایی هستند که در تولید آنها از میکروپروسسورهای آی.بی.ام استفاده شده است. حالا بیش از ۴ میلیون نفر در شرکت‌های چندگانه این برند کار می‌کنند و آی.بی.ام یکی از معتمدترین واحدهای آی‌تی در جهان شناخته می‌شود، برندی که امروز می‌داند ادامه حیاتش در دنیا نه‌تنها مستلزم تولیدات نوآورانه که فعالیت‌های اجتماعی در کمپین‌های صلح و از بین بردن تبعیض‌های جنسیتی است.