چگونه پوشش وای فای را در سر‌تا‌‌‌سر خانه یا اداره خود گسترش دهیم؟

و یک روتر ساده قادر به گسترش محدوده وای فای در سرتاسر خانه نیست. برای داشتن پوشش سرتاسری چندین راه حل وجود دارد که هرکدام با توجه به نیاز و امکانات کاربر، ساختار و عملکردی متفاوت دارند. با ما همراه باشید تا به بررسی این گزینه ها بپردازیم.

حالا که وای فای در حال تبدیل به یک بخش جدایی ناپذیر از تمام وسایل جدید الکترونیکی مصرفی است، این موضوع بیشتر از همیشه قابل اهمیت است که به یک شبکه بی سیم قابل استفاده در تمام اداره یا خانه و حتی حیاط خود متصل باشیم.
متاسفانه یک مدل ساده و معمولی ISP که در حال ارا ئه سیگنال به صورت all in one، مودم+روتر+ دروازه وایرلس برای وب سایت شما است، هنگام رویارویی با دنیای واقعی چالش های ارائه سرویس یا پخش شدن نامنظم و خانه ها و آپارتمان ها به راحتی در هم می شکند. این قضیه برای آپارتمان هایی با سیم های بسیار بر روی دیوارها، آهن های نبشی و دیوار های گچی، سیستم های گرمایشی فلزی یا زیرساخت های تهویه هوا در سقف یا کف، به شدت صادق است. خبر خوب این است که راه های مختلفی برای حل این مشکل، با هزینه ها و پیچیدگی های مختلف وجود دارد. در این جا به بررسی گزینه های موجود و ارائه چندین راه که ممکن است برای شما بهترین باشد، می پردازیم.

توسعه دهندگان محدوده وای فای: ارزان و آسان؛ ولی شما همان قدر دریافت می کنید که پرداخته اید:
ساده ترین راه برای گسترش شبکه وای فای اضافه کردن یک یا چندین دستگاه توسعه دهنده محدوده وای فای است. این دستگاه کوچک به یک پریز برق متصل شده و می تواندبرای تکرار سیگنال منبع وای فای کنونی شما مورد استفاده قرار گیرد. در صورتی که شما به پهنای باند بیشتری احتیاج ندارید و نمی خواهید هزینه و زمان زیادی را صرف کرده یا حوصله سرو کله زدن با دستگاه های سیمی را ندارید، این دستگاه ها راه حلی فوق العاده هستند.
برای شبکه های قدیمی تر یا کندتر به ویژه آن دسته که محدودیت سرعت پهنای باند از سوی ISP دارند، یک یا دو گسترش دهنده بی سیم میتواند مناسب باشد. به هر حال اگر پهنای باندی با سرعت بیش از ۵۰ مگابایت بر ثانیه را دارید، شما قادر به استفاده کامل از پهنای باند خود با یک گسترش دهنده نیستید (بسیاری از گسترش دهندگان پهنای باند دارای ماکسیمم درجه پهنای باند بسیار بالایی هستند، اما در تست های واقعی عملکرد آنها به طور قابل ملاحظه ای کمتر است). استفاده ازاین دستگاه ها برای پر کردن حفره های خالی از پوشش به عنوان یک راه حل بلند مدت قابل استفاده است.

گزینه نقطه دسترسی وای فای با سیم پیچی پیچیده:

اغلب اوقات بهترین راه برای داشتن شبکه هایی با عملکرد بالا در سرتاسر یک خانه یا اداره، گسترش نقاط دسترسی وایرلس در سرتاسر محل مورد نظر است. بسته به نیاز و بودجه شما، نقاط دسترسی می توانند از روترهای قدیمی یا دستگاه های مورد استفاده ارزان قیمت تا شبکه های به خوبی سازمان یافته و با هدف ساخته شده برای نقاط دسترسی باشد. اکنون به بررسی نقاط مثبت و منفی هر یک از این گزینه ها می پردازیم.

استفاده از روترها به عنوان نقاط دسترسی:

بسیاری از ما روتر های قدیمی بی استفاده در اطراف خود داریم. اکثر این روترها می توانند با اتصال به روتر اصلی از طریق کابل LAN به عنوان یک نقطه دسترسی عمل کنند. بعضی از روترها، مانند روتر فرودگاه اپل، یک حالت پل داخلی دارد، و شما می توانید با اتصال یک روتر به عنوان نقطه دسترسی از راه پورت WAN به روتر اصلی اپل این کار را انجام دهید.
استفاده دوباره از روترها روش بسیار با ارزشی است در حالی که نقاط دسترسی مستقل بسیار گران تر از این روتر های مورد استفاده است. خرید چندین روتر برای گسترش پوشش وای فای روشی بسیار ارزان به شما می رود. به هر حال، اکنون چندین گزینه نقاط دسترسی با قیمت معقول وجود دارد. بنابراین در غیر این صورت که شما روتری برای استفاده مجدد نداشته باشید، احتمالا خرید یک روتر برای کامل کردن پوشش دهی وای فای، روشی پر هزینه نخواهد بود.
یکی دیگر از فواید استفاده از روترها به عنوان نقاط دسترسی این است که معمولا روترها دارای چندین پورت LAN هستند و این اجازه را به ما می دهد که دو برابر هاب داشته باشیم. نقاط دسترسی اختصاصی معمولا فقط دارای یک تک پورت اترنت هستند پس اگر می خواهیم که یک دستگاه سیمی را به نقطه مرکزی وای فای اتصال دهیم، به یک هاب مستقل نیاز خواهیم داشت.

استفاده از پاورلاین برای اتصال اترنت به نقطه دسترسی:

معمولا شما نیاز به قرار دادن یک نقطه دسترسی در محلی دارید که اترنت سیمی ندارید. محصولات متنوعی وجود دارند که می توانند اترنت را به واسطه سیم کشی برق موجود خانه شما تامین کنند، تکنولوژی ای که پاورلاین نام دارد. پاورلاین معمولا به صورت ۲ عددی موجود اس، یکی برای نقطه پایانی ارسال و دیگری برای نقطه پایانی دریافت. این محصول توسط اغلب فروشندگان شبکه از جمله Netgear، Linksys، و TP-Link به فروش می رسد.

با استفاده از چندین محصول پاورلاین می توان به این نتیجه رسید که در اکثر قسمت ها این فناوری نسبتا خوب عمل می کند البته دو مورد را باید به خاطر داشته باشید؛ اول اینکه اگر شما یک سیستم الکتریکی پیچیده دارید باید مطمئن شوید که دستگاه های فرستنده و دریافت کننده شما در یک قسمت سرویس دهی قرار دارند، همچنین نباید توسط اجزا دیگر از هم جدا شده باشند.
این قطعات همچنین نمی توانند به طور معمول به خط برق متصل شوند، بعضی از آن ها دارای یک سوکت عبوری هستند و این سبب می شود که آن ها یک سوکت را اشغال نکنند اما بسیاری از آن ها این گزینه را ندارند. زیرا زمانی که شما یک نقطه دسترسی را به برق وصل می کنید دچار کمبود پریز خواهید شد و علاوه بر آن گاهی ممکن است که باعث قطع اتصال شوند و نیاز باشد که آن ها را ریست کنید.این قطع و وصل مجدد آنها به پریز کار ساده ای است ولی اگر در مکان هایی باشند که دسترسی به آن سخت باشد، یا اگر شما به دنبال یک دستگاه بدون مراقبت بوده اید، این روش برای شما ایده آل نخواهد بود.نکته مثبت این است که آداپتور پاورلاین زمانی که به یک نقطه دسترسی مناسب متصل باشد، عملکرد بهتری را نسبت به یک توسعه دهنده محدوده وای فای ساده ارائه می دهد.
ولی همانند توسعه دهندگان محدوده، این دستگاه ها به طور واقعی برای عملکرد مورد نیاز اندازه گیری نشده اند. به عنوان مثال سریع ترین مدلی که توسط وب سایت PCMag.com مورد تست قرار گرفت،D-Link Powerline AV2 2000 بود که بالاتر از گیگابایت ارزیابی شد در حالی که محک آن ۹۰ مگابایت بر ثانیه بود.

نقاط دسترسی شبکه شده(مش):

اگر شما به سرمایه گذاری در زمان و پول خود مایل هستید، و یک سیم کشی اترنت در سرتاسر خانه یا اداره خود دارید، بنابراین یک شبکه (مش) راه حل دسترسی شما است. راه حل مش می تواند از یک محل واحد اداره شود و بهترین گزینه برای مدیریت بهینه کانال برای جلوگیری از تداخل بین واحدها باشد.
تا همین اواخر راه حل مش یک روش گران قیمت و نیرنگ آمیز از سوی تهیه کنندگان این روش بود. زیرا به طور سنتی به سرمایه گذاران بزرگتر فروخته می شد. اما در حال حاضر کاربران آگاه می توانند بهترین محصولات را با بهترین کارآیی و قیمت تهیه کنند مانند Ubiquti’s Unifi wired Access Points.

نقاط دسترسی Unifi در قیمت ها و کارایی های متنوعی عرضه می شوند و می توانند از طریق اتصال اترنت فعالیت کنند(استفاده از PoE). این دستگاه ها یک کنسول مدیریت قدرتمند و متمرکز را ارائه می دهند. اما در صورتی که شما در زمینه شبکه متخصص نیستید، نیاز به اندکی تلاش دارید تا یاد بگیرید که این دستگاه ها تحت چه شرایطی به درستی کار می کنند. هر دستگاه بخش مهمی از مدیریت کانال های رادیویی و رد کردن کلاینت ها ما بین یکدیگر را دارد، کاری که بسیاری از ما مجبور بودیم تاکنون به صورت دستی انجام دهیم. تنها گله ای که می توان داشت این است که این دستگاه ها پورت LAN اضافی را ارائه نمی دهند بنابراین اگر نیاز دارید که دستگاه بی سیم و سیمی خود را به یک محل واحد اتصال دهید، نیاز به اضافه کردن یک هاب کوچک خواهید داشت.
برای کاربران جدید یا کسانی که در حال راه اندازی تاسیسات جدید هستند و علاوه برآن به مسیریابی و فایروال نیاز دارند، راه انداز های Luma و Eero روتر و نقطه دسترسی بر پایه مش ارائه می دهند. این دستگاه ها به نوعی طراحی شده اند که شما می توانید به سادگی با تلفن همراه هوشمند خود آن ها را تنظیم کنید. شما مقداری هزینه بیشتر در قبال این آسان شدن کار می پردازید و گزینه های زیادی که در Unifi دارید را نخواهید داشت اما یک بسته سه تایی از هر مدل میتواند نیاز اکثر خانه های بزرگ که به چندین نقاط دسترسی نیاز دارند را براورده کند.

شما به چه میزان عملکرد نیار دارید؟

چیزی که باید به آن دقت کرد این است که مهم نیست شما دستگاهی با چه سطح از کارایی خریداری می کنی چرا که دستگاه در نهایت از کار می افتد یا جایگزین می شود. ما از یک b 802.11 شروع کرده و به g سپس به n و بعد به باند دوتایی و بعدبه ac 802.11 رسیدیم. مدل n 802.11 عملکردی بیشتر از آن چه که برای دستگاه های کنونی مورد نیاز است را ارائه می دهد (با حداکثر نرخ انتقال داده ای بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ مگابایت بر ثانیه که به آنتن تعداد دستگاه های موجود بستگی دارد. البته میزان انتقال داده حقیقی کمتر خواهد بود). به هر حال اگر شما در حال خرید تجهیزاتی جدید هستید و بودجه ای قابل قبول دارید، خرید ac 802.11 احتمالا برای شما تقویت کاملا متفاوتی را به همراه خواهد داشت.
اکثر ac 802.11 ها ادعا می کنند که ۸۶۷ مگابایت بر ثانیه یا بیشتر را پشتیبانی می کنند. هر چند که نرخ انتقال داده در دنیای حقیقی متفاوت است.

به روز رسانی به گیگابایت (سیم کشی و روترها):

اگر ریزساخت های سیم کشی شما تا ۱۰۰ مگابایت برثانیه محدود شده باشد، احتمالا برای شما نتیجه قابل توجهی وجود نخواهد داشت اگر سیستم WiFi خود را با یکی از این روش های افزایش سرعت به روزرسانی کنید. بنابراین شما نیاز به چک کردن و مطمئن شدن از قابلیت تغییر روتر تا ترافیک داخلی ۱ گیگابایت بر ثانیه را دارید، شما همچنین می توانید روتر خود را با مجهز کردن به یک سوییچ یا هاب گیگابایت تکمیل کنید. اگر ISP مقداری بالاتر از ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه را ارائه می دهد، شما دلیل دیگری دارید تا مطمئن شوید که روتر اترنت گیگابایت را در هر دوطرف LAN و WAN پشتیبانی می کند.

توصیه سودمند برای کسانی که مایل به روزرسانی هستند: اگر شما یک اترنت کار شده در داخل دیوار دارید و تنها ۱۰۰ مگابایت برثانیه از طریق آن دریافت می کنید، چک کنید که چه تعداد سیم به هر جک متصل شده است. سرعت۱۰۰ مگابایت برثانیه تنها دو جفت سیم نیاز دارد، اما ۱ گیگابایت بر ثانیه به چهار جفت سیم نیاز دارد. اگر جفت سیم هایی در دسترس دارید به روز رسانی کردن این سیم ها به ۱ گیگابایت می تواند به سادگی اتصال آن ها به هم باشد. این روش در خانه هایی با قدمت بیشتر از ۲۰ سال و با کابل های اترنت کار شده در دیوار جوابگو خواهد بود. برای کابل های زمینی، Cat 5 یا بالاتر توصیه می شود هرچند که بر طبق تجربه، کابل Cat 4 هم از اترنت گیگابایت پشتیبانی می کند.

راه حلی که برای شما مناسب است را انتخاب کنید:

کلید کار اینجا است که تصمیم بگیرید که کدام راه حل اتصال برای شما بهترین عملکرد را خواهد داشت. می توان به راحتی به یک شبکه وای فای ساده بدون هیچ نوع سیم کشی تکیه کرد یا استفاده از وای فای با اترنت روی پاورلاین یا این که از نقاط دسترسی سیمی به اترنت وصل شوید. اگر عملکرد برای شما مهم است و از لحاظ بودجه مشکلی ندارید و به اترنت سیمی هم اتصال دارید، نقاط دسترسی سیمی گزینه مناسبی است. اگر شما نهایت عملکردی که می توان دریافت کرد را نیاز دارید و امکان اتصال اترنت با قسمت های دور را ندارید، راه حل پاورلاین برای شما مناسب است و اگر شما به دنبال ساده ترین راه برای دسترسی در سرتاسر خانه خود هستید، دستگاه های توسعه دهنده محدوده بی سیم می توانند در چند دقیقه نصب و راه اندازی شوند.