چرا هکرها بیش از پیش صنعت بهداشت و درمان را هدف قرار می‌دهند؟

اخیرا هکرها تمرکز خود را از اطلاعات بانکی به ربودن اطلاعات پزشکی معطوف کرده اند. اما چرا این اطلاعات مهم است و چگونه می توان آن ها را امن نگه داشت؟

حمله های سایبری به محیط بهداشت و درمان به سرعت رو به افزایش است. پژوهش های اخیر نیز نشان می دهد که اکثر سیستم های رایانه ای مراکز درمانی مهم در مقابل حمله های سایبری آسیب پذیر خواهند بود.

نفوذ به سرورهای مراکز بهداشتی و ربودن اطلاعاتِ این سازمان ها برای مجرمان سایبری بسیار سود آور است؛ زیرا اطلاعات پزشکی بیماران از راه های مختلف (از جمله کلاهبرداری و دزدی هویت) قابل سو استفاده خواهد بود. این اسناد همچنین اطلاعاتی مانند سوابق پزشکی بیمار را در خود جا داده اند؛ که در حمله های فیشینگ (ارسال ایمیل های جعلی) قابل استفاده هستند.

ریسک حملات سایبری
مجرمان سایبری اخیرا پی برده اند که سرقت اطلاعات پزشکی بسیار با ارزش تر از سرقت اطلاعات بانکی یا کلاهبرداری های آنلاین دیگر است. به این دلیل که اسناد پزشکی اطلاعات مهمی از جمله سوابق درمان و نسخه های بیمار را در خود جا داده اند. هکرها توسط دیوایس های پزشکیِ متصل به اینترنت می توانند به راحتی به این اطلاعات دسترسی پیدا کنند. چنین دستگاه هایی به صورت استاندارد در بیمارستان های به روز در زمینه تکنولوژی مورد استفاده قرار می گیرند. این اطلاعات، راه های جدیدی را برای رخنه به محیط امن شرکت های دارویی و بیمارستان ها فراهم می کند. اگر یک دستگاه، متصل به کامپیوتر و در مقابل حمله های سایبری آسیب پذیر باشد؛ هکر می تواند از راه دور به آن وارد شود و از دستگاه به عنوان دروازه ای برای ورود به شبکه ی امنیتی سازمان استفاده کند.

بزرگ ترین خطر این است که بسیاری از این دیوایس ها به شبکه های جداگانه متصل نیستند؛ و مستقیما به کامپیوترهای پزشکی دیگر و سخت افزارهای پزشکی مهم متصل خواهند بود. از این طریق مهاجمان می تواند راه خود را به سرورهای اصلی و دیتابیس هایی باز کنند که از رکوردها و سوابق مهم و محرمانه ی بیماران میزبانی می کنند. هرچند به جز خطر نفوذ به اطلاعات؛ این ریسک نیز وجود دارد که مهاجمان به دستگاه های حیاتی بیمارستان که وظیفه ی مراقبت از بیماران را به عهده دارند دست یابند. در این مورد حمله های سایبری ممکن است به از دست رفتن جان انسان ها منجر شود.

بودجه ی امینت در خدمات درمانی
با وجود حمله های روز افزون به سازمان های پزشکی و خدمات درمانی، تنها ۱۰ درصد (و گاهی کمتر) از هزینه های فناوری اطلاعات این شرکت ها به امنیت اختصاص داده می شود. به همین دلیل بسیاری از گزارش ها به این مسئله اشاره می کنند که سازمان های درمانی امنیت بیماران را به حد لازم جدی نمی گیرند. هرچند، باید توجه کرد که بسیاری از سازمانی های خدمات درمانی بودجه های هنگفتی دارند؛ و ۱۰ درصد بیانگر بودجه بسیار بیشتری در مقایسه با شرکت های متوسط یا کوچک است.

نگرانی بزرگ تر این است که با وجود تمام فشارها بر شرکت های درمانی برای تامین امنیت بیماران؛ همچنان اطلاعات ۸۷ درصد از این شرکت ها به شکل جدیدر معرض خطر قرار دارند. اگر تا به امروز اکثر تمرکز یک بخش درمانی بر سرویس های با کیفیت، دارو و پرسنل متمرکز بود؛ حالا باید نگهداری از اطلاعات بیماران را نیز در همین سطح مهم و ضروری ارزیابی کرد. با توجه به تعداد رو به رشد دیوایس های متصل به اینترنت و دستگاه های قابل کاشت در بدن انسان؛ سازمان های درمانی باید به این واقعیت توجه کنند که همین دستگاه ها در صورتی که به دست مجرمان سایبری بیافتند؛ می توانند برای به خطر انداختن زندگی انسان ها استفاده شوند.

چگونه اطلاعات را امن نگه داریم؟
اکثر سازمان های بزرگ از به کارگیری ساده ترین راهکارهای امنیتی سر باز می زنند. روش هایی مانند جلوگیری از لاگین همزمان از دستگاه های محتلف، وادار کردن افراد به احراز هویت قبل از وارد شدن به سیستم؛ و حتی جلوگیری از دسترسی مسقیم دستگاه ها و سرورهای مهم اطلاعاتی به اینترنت. این ها نقص هایی هستند که هر سازمان باید در مرحله ی اول آن ها را پوشش دهد.

با این حال شرکت های درمانی باید سیاست های امنیتی خود را داشته باشند؛ از سیستم های شناسایی نفوذ (breach detection) استفاده کنند؛ به لیست های کنترل دسترسی داشته باشد؛ و از روش هایی مانند پِن-تستینگ برای پیدا کردن مشکلات امنیتی شبکه ها، نرم افزارها و رویه های سازمانی استفاده کنند.

در کنار همه ی این ها، برای هر شرکتی ضروری است که پرسنل خود را به شکلی آموزش دهد که خطرهای امنیتی را به درستی شناسایی کنند. زیرا پرسنل سازمان بیش از هر کسی در مقابل تکنیک های مهندسی اجتماعی و فیشینگ آسیب پذیر هستند. همچنین متخصصانی که وظیفه ی رسیدگی و نگهداری از دستگاه های پزشکی را دارند باید به بهترین شکل در زمینه ی امنیت آموزش دیده باشند. زیرا این افراد در بسیاری موارد مستقیما در برابر مشکلات امنیتی و مسائل مربوط به بیماران و دستگاه ها مسئول خواهند بود.