دانشمندان یک قدم به ساخت خنکترین لباس جهان نزدیک شدند
یک تیم از محققان دانشگاه استنفورد به راه حلی رسیدهاند که از طریق آن میتوانید با وجود داشتن لباس بر تنتان در تابستان حسابی خنک شوید. این پارچه در ابعاد نانو دارای برخی منافذ است که به بدن امکان میدهد گرما را از خود دور کند. محققان گمان میکنند استفاده از این پارچهها مصرف انرژی برای استفاده از خنککنندههای هوا را کاملا کاهش میدهد.
بدن ما از طریق نشر امواج فروسرخ تا حدی از خود گرما خارج میکند. دانشمندان تلاش کردند پارچهای بسازند که امکان دهد امواج فروسرخ تابیده شده به راحتی از لباس عبور کنند.
متاسفانه بسیاری از لباسهایی که میپوشیم مثل کتان مواد شیمیایی در خود دارند که تابش امواج را جذب میکنند. یکی از مواد شیمیایی که اجازه عبور امواج فروسرخ را میدهند پلیاتیلن است. اما این ماده هم نسبت به نور مرئی شفاف است بنابراین پوشش چندان مناسبی برای افراد تلفی نمیشود.
محققان دریافتند که اگر بافت پلیاتیلنی منافذی با اندازهای بین ۵۰ تا ۱۰۰۰ نانومتر داشته باشد میتواند نور مرئی را به اطراف پخش کند و از طرف دیگر اجازه عبور امواج فروسرخ را هم بدهد. یعنی هم گرما را به خوبی انتقال دهد و هم اینکه کدر باشد تا بدن فرد از پشت آن آشکار نباشد.
خوشبختانه مادهای که دانشمندان به دنبالش میگشتند پیشتر هم وجود داشت. سازندههای باتری، پلیاتیلن متخلخل را به عنوان جداکننده در باتریهای لیتیم-یونی به کار میگیرند.
این ماده درون یک دستگاه قرار گرفت که شرایط پوست و تابش گرمای آن را شبیهسازی میکرد. نتیجه این بود که این ماده نسبت به کتان پوست بدن را ۲٫۷ درجه خنکتر نگه میداشت.
شاید این اختلاف دما خیلی به نظرتان چیز مهمی نرسد اما با همین اختلاف دما و خنکتر کردن بدن افراد از طریق پوشش و لباسشان میتوانیم میزان زیادی از انرژی مصرفی که صرف خنککردن محیط میشود را ذخیره کنیم. در واقع بررسیها نشان میدهند که اگر دمای ترموستات خانه را فقط چند درجه بالا ببریم باید نزدیک به ۴۵ درصد بیشتر انرژی مصرف کنیم. این موضوع نشان میدهد که کمکردن دمای بدن از طریق لباس میتواند چه میزان موثر باشد.
به هر حال کار بر روی این ماده و ساخت لباس از آن آغاز شده است. دانشمندان سعی میکنند از این ماده لباسهایی خوشظاهرتر، راحتتر و بادوامتر بسازد.
متاسفانه بسیاری از لباسهایی که میپوشیم مثل کتان مواد شیمیایی در خود دارند که تابش امواج را جذب میکنند. یکی از مواد شیمیایی که اجازه عبور امواج فروسرخ را میدهند پلیاتیلن است. اما این ماده هم نسبت به نور مرئی شفاف است بنابراین پوشش چندان مناسبی برای افراد تلفی نمیشود.
محققان دریافتند که اگر بافت پلیاتیلنی منافذی با اندازهای بین ۵۰ تا ۱۰۰۰ نانومتر داشته باشد میتواند نور مرئی را به اطراف پخش کند و از طرف دیگر اجازه عبور امواج فروسرخ را هم بدهد. یعنی هم گرما را به خوبی انتقال دهد و هم اینکه کدر باشد تا بدن فرد از پشت آن آشکار نباشد.
خوشبختانه مادهای که دانشمندان به دنبالش میگشتند پیشتر هم وجود داشت. سازندههای باتری، پلیاتیلن متخلخل را به عنوان جداکننده در باتریهای لیتیم-یونی به کار میگیرند.
این ماده درون یک دستگاه قرار گرفت که شرایط پوست و تابش گرمای آن را شبیهسازی میکرد. نتیجه این بود که این ماده نسبت به کتان پوست بدن را ۲٫۷ درجه خنکتر نگه میداشت.
شاید این اختلاف دما خیلی به نظرتان چیز مهمی نرسد اما با همین اختلاف دما و خنکتر کردن بدن افراد از طریق پوشش و لباسشان میتوانیم میزان زیادی از انرژی مصرفی که صرف خنککردن محیط میشود را ذخیره کنیم. در واقع بررسیها نشان میدهند که اگر دمای ترموستات خانه را فقط چند درجه بالا ببریم باید نزدیک به ۴۵ درصد بیشتر انرژی مصرف کنیم. این موضوع نشان میدهد که کمکردن دمای بدن از طریق لباس میتواند چه میزان موثر باشد.
به هر حال کار بر روی این ماده و ساخت لباس از آن آغاز شده است. دانشمندان سعی میکنند از این ماده لباسهایی خوشظاهرتر، راحتتر و بادوامتر بسازد.
درباره این مطلب دیدگاهی بنویسید...
آدرس پست الکترونیک شما منتشر نخواهد شد.