10 مقصد گردشگری ناشناخته و رویایی در ایتالیا
راهنمای مطالعه:
طبق آمارها پیش‌بینی می‌شود در ماه‌های آینده کشور ایتالیا با موج میلیونی گردشگرانی مواجه شود که از سفر به کشورهایی مانند ترکیه و مصر رویگردان شده‌اند و بار دیگر مقصدشان را به‌سوی جاذبه‌های سنتی اروپا تغییر داده‌اند. از این‌رو ما بر آن شدیم که در نگاهی تازه جاذبه‌های ناشناخته کشورهای مختلف را برای گردش دوستان معرفی کنیم. در این گفتار با مقاصد زیبا و بی‌همتای کشور چکمه‌پوش‌ها آشنا می‌شوید. با دات بلاگ همراه شوید.
مسئولان حوزه گردشگری ایتالیا پیش‌بینی می‌کنند که در ماه‌های آینده و تابستان سال ۲۰۱۷ شهر ونیز نسبت به دوره مشابه امسال ۵ درصد گردشگر بیشتر به خود جذب کند. این آمار برای شهر فلورانس ۶ درصد، برای جزیره «کاپری» ۹ درصد و برای شهر «چینگوئه تره» با رشد چشمگیر ۲۰ درصدی همراه خواهد بود.
بنابراین اگر در تعطیلات آینده شما هم قصد سفر به ایتالیا دارید، پیشنهاد ما این است که از خیل انبوه گردشگران جدا شوید و در عوض یکی از گردشگاه‌های ناب و کمتر شناخته‌شده این کشور را انتخاب کنید. ما در ادامه چند مورد از این مقاصد دل‌انگیز را از نگاه کارشناسان گردشگری وب‌سایت تلگراف برایتان برمی‌شماریم.
۱. شهر مارینا د پیشوتا، ناحیه کامپانیا، جنوب ایتالیا
«لی مارشال» از نویسندگان معروف وب‌سایت «تلگراف» و ناشر مقاله‌های جذابی مانند «راهنمای سفر تفریحی به رم، فلورانس، توسکانی و سیسیلی» است. او از کارشناسان باتجربه‌ای است که در طول سالیان دراز مقاصد گردشگری پرشماری را به جهانگردان معرفی کرده است. مارشال در یکی از جدیدترین اظهار نظرهایش بازدید از یک شهر ناشناخته در استان «سالرنو»ی ایتالیا را به گردشگران بین‌المللی توصیه کرده است.
او در درباره شهر «پیشوتا» می‌نویسد:
بیست سال پیش یکی از دوستانم در مورد جاذبه‌های بی‌نظیر پیشوتا به من اطلاعاتی داد و البته از من قول گرفت که درباره آن مطلبی ننویسم. اما من فکر می‌کنم برای اینجور قول‌ها بالاخره باید تاریخ انقضایی هم باشد. بنابراین می‌خواهم در یک کلام به سفر دوستان بگویم که پیشوتا شهر ایده آلی برای سیاحت است و به‌رغم ازدحام گردشگران در سواحل شناخته‌شده ایتالیا در خلال ماه‌های ژوئیه و اوت (مرداد و شهریورماه)، ساحل این شهر با آرامش وصف‌ناپذیر و هزینه‌های به‌صرفه میزبان گردشگران است.
مارشال در ادامه شهر پر قدمت پیشوتا را این‌گونه توصیف می‌کند:
پیشوتا از همان شهرهای کوچک ساحلی در جنوب ایتالیا است که ما معمولا رویایش را در ذهن می‌پرورانیم اما نمی‌توانیم نمونه بارزش را پیدا کنیم. این شهر باستانی روی یک تپه، درست پشت سر شعبه ساحلی‌اش یعنی شهر «مارینا د پیشوتا» قرار گرفته است. پیشوتا گذرگاه‌های باریکی دارد که دورتادورشان را خانه‌های رنگارنگی که انگار با مداد رنگی نقاشی شده‌اند احاطه کرده است.
با قدم گذاشتن در این گذرگاه‌ها، کوچه‌های کهن با پلکان‌هایی چشم‌نواز ظاهر می‌شوند که انتهای مسیرشان به کلیساهای کوچک و «پیازاهای» معروف ایتالیایی می‌رسد. در چشم‌انداز این پیازاها یا میدان‌های قدیمی، پیرمردان کلاه‌پوشی را می‌بینید که دور هم نشسته‌اند، یا اینکه غرق در اندیشه‌های خویش فقط به گذر زمان چشم دوخته‌اند.
۲. شهر برگامو، ناحیه لمباردی، شمال غربی ایتالیا
برگامو به سبب مجاورت با شهر معروف میلان در شمال ایتالیا معمولا از سوی گردشگران نادیده گرفته می‌شود. اما از نظر «ژانت گریفیث» روزنامه‌نگار و مجری سرشناس اهل کشور ولز «برگامو بهترین شهر پوشیده از تپه در ناحیه لمباردی و میدان معروف «پیازا وکیا» از جمله زیباترین پیازاهای ایتالیا است.»
ژانت گریفیث درباره این شهر می‌نویسد:
برگامو شهری جذاب و دارای برج و بارو است که خیابان‌های کوچک، پیچ‌درپیچ و جذابی دارد و گردشگران هنگام قدم زدن در این کوچه‌ها معمولا بستنی‌های سنتی و خوشمزه ایتالیایی میل می‌کنند. این شهر برای گشت‌وگذار در ییلاقات باصفای ناحیه لمباردی و سواحل ایتالیا مکان بسیار خوبی است. برگامو چشم‌اندازهای زیبا و اعجاب‌انگیزی دارد و برای یک سفر کوتاه بهاری بهترین گزینه است.
شهر «مانتوا» مرکز استان مانتوا هم از دیگر شهرهای زیبا در ناحیه لمباردی است که دو بنای «پالازو ته» و «پالازو دو کاله» آن را در میان شهرهای نیمه بزرگ ایتالیا به گزینه برتر برای سفر تبدیل می‌کند.
۳. شهر مونته فالکو، ناحیه اومبریا، مرکز ایتالیا
«تیم جپسون» از نویسندگان پر‌کار و سرشناس وب‌سایت تلگراف بازدید از شهر آرام و دنج مونته فالکو را به گردشگران ایتالیا توصیه می‌کند. او درباره این شهر می‌نویسد:
آوازه مونته فالکو به سبب برخورداری از مناظر زیبا، ماالشعیر کمیاب و مخصوص این شهر «ساگرانتینو»، نقاشی‌های آب رنگ زیبا و متعلق به عصر رنسانس و آثار هنری موزه «سان فرانچسکو» است.
هنگام سفر به این شهر حتما در طول مسیر از شهر «بوانیا» هم دیدن کنید و میدان اصلی و کلیساهای رومی پر قدمت این شهر را ببینید.
۴. شهر گابیچه مار، ناحیه لو مارکه، مرکز ایتالیا
«آن هنلی» یکی دیگر از اعضای تحریریه وب‌سایت تلگراف و نویسنده «راهنمای سفر به شهر ونیز» به گردشگرانی که در پی یافتن مقاصد ناشناخته ایتالیا هستند، سفر به شهر «گابیچه مار» را توصیه می‌کند. او در یک اظهارنظر گفته است:
ساحل دریای آدریاتیک یکی از نقاط اصلی اجتماع شهروندان ایتالیایی محسوب می‌شود. با گذر از کنار این ساحل چترهای آفتابی رنگانگی را در هر بلوک می‌بینیم که هرکدام امتیاز طبقاتی مردم ایتالیا را نشان می‌دهند.
شن سفید این ساحل به شکل پایان‌ناپذیری امتداد می‌یابد و ساخت هتل‌های آسمان‌خراش در گستره ساحل همچنان رو به افزایش است. در پس کرانه‌های ناهموار ساحل آدریاتیک شهرهای قدیمی‌تری دیده می‌شوند که از نمای بالا به ساحل چشم دوخته‌اند.
هانلی سپس در توصیف شهر گابیچه مار می‌گوید:
گابیچه مار یک استثنای دلنواز در ناحیه لو مارکه است. بازدیدکنندگان کنجکاو اگر مایل‌اند در این شهر مکانی دورتر از سواحل چتر پوش دریای آدریاتیک بیابند، می‌توانند پس از طی مسافتی طولانی قدم به سواحل دورافتاده اطراف دهکده‌های «فیورنزولا د فوکارا» و «کاستل د منزو» بگذارند. یک گریز ناگهانی از زندگی شهری به طبیعت نامسکون!
۵. شهر پورتو ونه ره، ناحیه لیگوریا، شمال غرب ایتالیا
تیم جپسون در اظهارنظر درباره ناحیه لیگوریا می‌گوید:
روستاهای پنج‌گانه «چینکوئه تره» در شمال ایتالیا معروفیت بیشتری از شهر «پورتو ونه ره» دارند و گردشگران به شکل فزاینده‌ای به این روستاها سفر می‌کنند. اما در عوض شهر پورتو ونه ره زیبایی و آرامش بیشتری دارد.
از دیگر مکان‌های جایگزین و خلوت در ناحیه لیگوریا شهر آرام «سستری لوانته» است که یک تفریحگاه ساحلی محبوب برای خانواده‌های ایتالیایی است و یک پاتوق تفریحی قرون‌وسطایی دارد. همچنین روستای «تلارو» در نزدیکی شهر «لریچی» از دیگر مکان‌های جذاب گردشگری در لیگوریا است.
همسایه جنوبی لریچی یعنی شهر لا اسپتزیا پاتوق رفت‌وآمد دو شاعر معروف انگلیسی «بیشه شلی» و «لرد بایرون» بوده است که پیشنهاد می‌شود گردشگران از جاذبه‌های این شهر هم بازدید کنند.
۶. شهر ترویزو، ناحیه ونتو، شمال شرق ایتالیا
«لی لانگلی» کارشناس مقاصد گردشگری ناحیه ونتوی ایتالیا در توصیف این ناحیه می‌گوید:
مسافرانی که شهر ونیز را مقصد سفرشان انتخاب می‌کنند، اغلب از بازدید شهر ترویزو که در فاصله ۳۲ کیلومتری ونیز واقع شده غافل می‌مانند، اما جاذبه‌های این شهر بی‌شک ارزش طولانی‌تر شدن سفر را دارد.
لانگلی در ادامه می‌گوید:
ترویزو یک شهر برج و بارو‌دار با دروازه‌های قرون‌وسطایی است و خیابان‌هایی باریک و سنگ‌فرش شده دارد که با طاق‌های سنگی و آجری سرخ‌رنگ به شکل زیبایی مسقف شده‌اند. در این شهر کانال‌های کوچکی در کنار باغچه‌های نقلی وجود دارد که آب در آن‌ها جریان پیدا می‌کند، به‌آرامی از زیر خانه‌ها می‌گذرد و در گوشه و کنار خیابان‌ها ظاهر می‌شود.
در برخی از نقاط شهر آسیاب‌های آبی خاطره‌انگیزی دیده می‌شوند که آب در کنارشان جریان دارد. این آسیاب‌ها روزگاری چرخ اقتصاد ترویزو را می‌چرخاندند و حالا فقط جنبه دکوری دارند.
شهر کوچک و پر قدمت «ویچنزا» یکی دیگر از شهرهای جذاب این ناحیه است که شمار معدودی از مسافران ونیز و ورونا را به خود جذب می‌کند. این شهر پیشینه فرهنگی غنی دارد و زادگاه «آندرا پالادیو» معمار سرشناس ایتالیایی است.
۷. شهر سوانا، ناحیه توسکانی، مرکز ایتالیا
تیم جپسون در توضیحات خود راجع به توسکانی می‌نویسد:
شهرهای جنوبی توسکانی در مقایسه با شهر سیهنا و روستاهای معروف شمال این ناحیه به مراتب بازدیدکنندگان کمتری دارند.
شهر کوچک سوانا یکی از زیباترین نقاط جنوب توسکانی است که جمعیت آن از جمعیت یک خیابان در شهرهای بزرگ بیشتر نیست. این شهر هتل‌ها و رستوران‌های فاخری دارد و یک کلیسای بسیار قدیمی و چندین عمارت قرون‌وسطایی بر زیبایی‌های آن می‌افزاید.
۸. دریاچه ایزئو، ناحیه لمباردی، شمال غربی ایتالیا
«کی‌کی دیر» کارشناس مقاصد گردشگری دریاچه‌های ایتالیا درباره دریاچه ایزئو می‌نویسد:
ایزئو ناشناخته‌ترین دریاچه ایتالیا است که گردشگران علاقه‌‌مند به پیاده‌روی‌های طولانی به آن بسیار اقبال نشان می‌دهند و «مونت آیزولا» بزرگ‌ترین جزیره اروپا در این دریاچه واقع شده است.
«آن دیکن» یکی دیگر از کارشناسان گردشگری وب‌سایت تلگراف درباره این دریاچه می‌نویسد:
دریاچه ایزئو در میان گردشگران خارجی بسیار ناشناخته است. این دریاچه از دریاچه «کومو» کوچک‌تر و البته جذاب‌تر است. ایزئو در طول سال گردشگران اندکی را به خود می‌بیند. این دریاچه درست در ناحیه شمال شهرهای «برشا» و «برگامو» واقع شده و به حقیقت گوهر ناشناخته شمال ایتالیا است.
آن دیکن در ادامه می‌نویسد:
طول جزیره دورافتاده مونت آیزولا به ۳ کیلومتر می‌رسد و شمار ساکنان آن تنها ۲ هزار نفر است. جالب است که در این جزیره هیچ خودروی شخصی دیده نمی‌شود.
من به بازدیدکنندگان جزیره مونت آیزولا پیشنهاد می‌کنم که در گذرگاه‌های سنگ‌فرش شده ساحلی قدم بزنند و به تماشای گل‌های کاغذی سفید و آبی رنگی که در حاشیه راه روییده‌اند و جلوی خانه اهالی جزیره را با زیبایی هرچه تمام‌تر تزیین کرده‌اند، بپردازند.
۹. خلیج پورتو سلواگو، ناحیه پولیا، جنوب ایتالیا
لی مارشال در اظهار نظر درباره ناحیه پولیا می‌نویسد:
شبه‌جزیره «سالنتو» در جنوب پولیا جزو مناطق آزاد ایتالیا محسوب می‌شود. جاذبه‌های این شبه‌جزیره‌ی محصور در دریا فقط در اماکن دیدنی‌اش خلاصه نمی‌شود، بلکه سالنتو رسوم فرهنگی دیرینه‌ای دارد که مختص ساکنان همان دیار است. در برخی از دهکده‌های سالنتو مردم هنوز به گویش محلی «گریکو» صحبت می‌کنند که تنها لهجه باقی مانده از زبان یونانیان باستان است.
در عهد امپراتوری روم این نقطه از ایتالیا مستعمره یونانی‌ها بود و اتباع روم در کلبه‌های کوچک آن سکونت داشتند. اگرچه شبه جزیره سالنتو دیگر مانند ۳۰ سال پیش ناشناخته نیست، اما این پهنه دشت‌های همواری دارد که درخت‌های زیتون پیچ‌خورده سطحش را پوشانده‌اند و یک خلیج تحسین‌برانگیز به نام «پورتو سلواگو» هنوز هم جذابیت زیادی به آن می‌دهد.
خلیج دلپذیر پورتو سلواگو از سمت شرق فقط چند کیلومتر با شهر «ناردو» فاصله دارد و از سال ۱۹۸۰ تاکنون در فهرست مناطق حفاظت‌شده ایتالیا قرار گرفته است.
۱۰. شهر سولمونا و رشته‌کوه مونته دلا لاگا، ناحیه آبروزو، جنوب ایتالیا
تیم جپسون ناحیه آبروزو را با هیجان خاصی به توصیف درمی‌آورد:
آبروزو گزینه‌های ناشناخته بسیاری پیش روی مسافرانش می‌گذارد. قله‌های باعظمت، بوستان‌های دل‌انگیز و پهنه‌های طبیعی بکر که صدای زوزه خرس و گرگ هنوز در ارتفاعاتشان به گوش می‌رسد در آبروزو یک جا جمع شده‌اند.
این ناحیه شهرهای دست‌نخورده و قدیمی مانند سولمونا را در خود جای داده است که در محاصره کوهستان قرار دارند. سولمونا شهری تاریخی است که میدان اصلی آن شکوه گذشته‌اش را همچنان حفظ کرده است. با تماشای تاریخ به‌جامانده در این شهر تصویری از ایتالیای قرن پنجم میلادی در ذهن گردشگران نقش می‌بندد.
بیشتر کوه‌های آبروزو به سبب ناشناخته بودن، مسافران اندکی را به خود جذب می‌کنند، اما رشته‌کوه دورافتاده و بی‌نظیر مونته دلا لاگا در مرز آبروزو و اومبریا حتی برای بومیان ایتالیایی هم ناشناخته است.
بنابراین اگر در تعطیلات آینده شما هم قصد سفر به ایتالیا دارید، پیشنهاد ما این است که از خیل انبوه گردشگران جدا شوید و در عوض یکی از گردشگاه‌های ناب و کمتر شناخته‌شده این کشور را انتخاب کنید. ما در ادامه چند مورد از این مقاصد دل‌انگیز را از نگاه کارشناسان گردشگری وب‌سایت تلگراف برایتان برمی‌شماریم.
«لی مارشال» از نویسندگان معروف وب‌سایت «تلگراف» و ناشر مقاله‌های جذابی مانند «راهنمای سفر تفریحی به رم، فلورانس، توسکانی و سیسیلی» است. او از کارشناسان باتجربه‌ای است که در طول سالیان دراز مقاصد گردشگری پرشماری را به جهانگردان معرفی کرده است. مارشال در یکی از جدیدترین اظهار نظرهایش بازدید از یک شهر ناشناخته در استان «سالرنو»ی ایتالیا را به گردشگران بین‌المللی توصیه کرده است.
او در درباره شهر «پیشوتا» می‌نویسد:
بیست سال پیش یکی از دوستانم در مورد جاذبه‌های بی‌نظیر پیشوتا به من اطلاعاتی داد و البته از من قول گرفت که درباره آن مطلبی ننویسم. اما من فکر می‌کنم برای اینجور قول‌ها بالاخره باید تاریخ انقضایی هم باشد. بنابراین می‌خواهم در یک کلام به سفر دوستان بگویم که پیشوتا شهر ایده آلی برای سیاحت است و به‌رغم ازدحام گردشگران در سواحل شناخته‌شده ایتالیا در خلال ماه‌های ژوئیه و اوت (مرداد و شهریورماه)، ساحل این شهر با آرامش وصف‌ناپذیر و هزینه‌های به‌صرفه میزبان گردشگران است.
مارشال در ادامه شهر پر قدمت پیشوتا را این‌گونه توصیف می‌کند:
پیشوتا از همان شهرهای کوچک ساحلی در جنوب ایتالیا است که ما معمولا رویایش را در ذهن می‌پرورانیم اما نمی‌توانیم نمونه بارزش را پیدا کنیم. این شهر باستانی روی یک تپه، درست پشت سر شعبه ساحلی‌اش یعنی شهر «مارینا د پیشوتا» قرار گرفته است. پیشوتا گذرگاه‌های باریکی دارد که دورتادورشان را خانه‌های رنگارنگی که انگار با مداد رنگی نقاشی شده‌اند احاطه کرده است.
با قدم گذاشتن در این گذرگاه‌ها، کوچه‌های کهن با پلکان‌هایی چشم‌نواز ظاهر می‌شوند که انتهای مسیرشان به کلیساهای کوچک و «پیازاهای» معروف ایتالیایی می‌رسد. در چشم‌انداز این پیازاها یا میدان‌های قدیمی، پیرمردان کلاه‌پوشی را می‌بینید که دور هم نشسته‌اند، یا اینکه غرق در اندیشه‌های خویش فقط به گذر زمان چشم دوخته‌اند.
برگامو به سبب مجاورت با شهر معروف میلان در شمال ایتالیا معمولا از سوی گردشگران نادیده گرفته می‌شود. اما از نظر «ژانت گریفیث» روزنامه‌نگار و مجری سرشناس اهل کشور ولز «برگامو بهترین شهر پوشیده از تپه در ناحیه لمباردی و میدان معروف «پیازا وکیا» از جمله زیباترین پیازاهای ایتالیا است.»
ژانت گریفیث درباره این شهر می‌نویسد:
برگامو شهری جذاب و دارای برج و بارو است که خیابان‌های کوچک، پیچ‌درپیچ و جذابی دارد و گردشگران هنگام قدم زدن در این کوچه‌ها معمولا بستنی‌های سنتی و خوشمزه ایتالیایی میل می‌کنند. این شهر برای گشت‌وگذار در ییلاقات باصفای ناحیه لمباردی و سواحل ایتالیا مکان بسیار خوبی است. برگامو چشم‌اندازهای زیبا و اعجاب‌انگیزی دارد و برای یک سفر کوتاه بهاری بهترین گزینه است.
شهر «مانتوا» مرکز استان مانتوا هم از دیگر شهرهای زیبا در ناحیه لمباردی است که دو بنای «پالازو ته» و «پالازو دو کاله» آن را در میان شهرهای نیمه بزرگ ایتالیا به گزینه برتر برای سفر تبدیل می‌کند.
«تیم جپسون» از نویسندگان پر‌کار و سرشناس وب‌سایت تلگراف بازدید از شهر آرام و دنج مونته فالکو را به گردشگران ایتالیا توصیه می‌کند. او درباره این شهر می‌نویسد:
آوازه مونته فالکو به سبب برخورداری از مناظر زیبا، ماالشعیر کمیاب و مخصوص این شهر «ساگرانتینو»، نقاشی‌های آب رنگ زیبا و متعلق به عصر رنسانس و آثار هنری موزه «سان فرانچسکو» است.
هنگام سفر به این شهر حتما در طول مسیر از شهر «بوانیا» هم دیدن کنید و میدان اصلی و کلیساهای رومی پر قدمت این شهر را ببینید.
«آن هنلی» یکی دیگر از اعضای تحریریه وب‌سایت تلگراف و نویسنده «راهنمای سفر به شهر ونیز» به گردشگرانی که در پی یافتن مقاصد ناشناخته ایتالیا هستند، سفر به شهر «گابیچه مار» را توصیه می‌کند. او در یک اظهارنظر گفته است:
ساحل دریای آدریاتیک یکی از نقاط اصلی اجتماع شهروندان ایتالیایی محسوب می‌شود. با گذر از کنار این ساحل چترهای آفتابی رنگانگی را در هر بلوک می‌بینیم که هرکدام امتیاز طبقاتی مردم ایتالیا را نشان می‌دهند.
شن سفید این ساحل به شکل پایان‌ناپذیری امتداد می‌یابد و ساخت هتل‌های آسمان‌خراش در گستره ساحل همچنان رو به افزایش است. در پس کرانه‌های ناهموار ساحل آدریاتیک شهرهای قدیمی‌تری دیده می‌شوند که از نمای بالا به ساحل چشم دوخته‌اند.
هانلی سپس در توصیف شهر گابیچه مار می‌گوید:
گابیچه مار یک استثنای دلنواز در ناحیه لو مارکه است. بازدیدکنندگان کنجکاو اگر مایل‌اند در این شهر مکانی دورتر از سواحل چتر پوش دریای آدریاتیک بیابند، می‌توانند پس از طی مسافتی طولانی قدم به سواحل دورافتاده اطراف دهکده‌های «فیورنزولا د فوکارا» و «کاستل د منزو» بگذارند. یک گریز ناگهانی از زندگی شهری به طبیعت نامسکون!
تیم جپسون در اظهارنظر درباره ناحیه لیگوریا می‌گوید:
روستاهای پنج‌گانه «چینکوئه تره» در شمال ایتالیا معروفیت بیشتری از شهر «پورتو ونه ره» دارند و گردشگران به شکل فزاینده‌ای به این روستاها سفر می‌کنند. اما در عوض شهر پورتو ونه ره زیبایی و آرامش بیشتری دارد.
از دیگر مکان‌های جایگزین و خلوت در ناحیه لیگوریا شهر آرام «سستری لوانته» است که یک تفریحگاه ساحلی محبوب برای خانواده‌های ایتالیایی است و یک پاتوق تفریحی قرون‌وسطایی دارد. همچنین روستای «تلارو» در نزدیکی شهر «لریچی» از دیگر مکان‌های جذاب گردشگری در لیگوریا است.
همسایه جنوبی لریچی یعنی شهر لا اسپتزیا پاتوق رفت‌وآمد دو شاعر معروف انگلیسی «بیشه شلی» و «لرد بایرون» بوده است که پیشنهاد می‌شود گردشگران از جاذبه‌های این شهر هم بازدید کنند.
«لی لانگلی» کارشناس مقاصد گردشگری ناحیه ونتوی ایتالیا در توصیف این ناحیه می‌گوید:
مسافرانی که شهر ونیز را مقصد سفرشان انتخاب می‌کنند، اغلب از بازدید شهر ترویزو که در فاصله ۳۲ کیلومتری ونیز واقع شده غافل می‌مانند، اما جاذبه‌های این شهر بی‌شک ارزش طولانی‌تر شدن سفر را دارد.
ترویزو یک شهر برج و بارو‌دار با دروازه‌های قرون‌وسطایی است و خیابان‌هایی باریک و سنگ‌فرش شده دارد که با طاق‌های سنگی و آجری سرخ‌رنگ به شکل زیبایی مسقف شده‌اند. در این شهر کانال‌های کوچکی در کنار باغچه‌های نقلی وجود دارد که آب در آن‌ها جریان پیدا می‌کند، به‌آرامی از زیر خانه‌ها می‌گذرد و در گوشه و کنار خیابان‌ها ظاهر می‌شود.
در برخی از نقاط شهر آسیاب‌های آبی خاطره‌انگیزی دیده می‌شوند که آب در کنارشان جریان دارد. این آسیاب‌ها روزگاری چرخ اقتصاد ترویزو را می‌چرخاندند و حالا فقط جنبه دکوری دارند.
شهر کوچک و پر قدمت «ویچنزا» یکی دیگر از شهرهای جذاب این ناحیه است که شمار معدودی از مسافران ونیز و ورونا را به خود جذب می‌کند. این شهر پیشینه فرهنگی غنی دارد و زادگاه «آندرا پالادیو» معمار سرشناس ایتالیایی است.
تیم جپسون در توضیحات خود راجع به توسکانی می‌نویسد:
شهرهای جنوبی توسکانی در مقایسه با شهر سیهنا و روستاهای معروف شمال این ناحیه به مراتب بازدیدکنندگان کمتری دارند.
شهر کوچک سوانا یکی از زیباترین نقاط جنوب توسکانی است که جمعیت آن از جمعیت یک خیابان در شهرهای بزرگ بیشتر نیست. این شهر هتل‌ها و رستوران‌های فاخری دارد و یک کلیسای بسیار قدیمی و چندین عمارت قرون‌وسطایی بر زیبایی‌های آن می‌افزاید.
ایزئو ناشناخته‌ترین دریاچه ایتالیا است که گردشگران علاقه‌‌مند به پیاده‌روی‌های طولانی به آن بسیار اقبال نشان می‌دهند و «مونت آیزولا» بزرگ‌ترین جزیره اروپا در این دریاچه واقع شده است.
«آن دیکن» یکی دیگر از کارشناسان گردشگری وب‌سایت تلگراف درباره این دریاچه می‌نویسد:
دریاچه ایزئو در میان گردشگران خارجی بسیار ناشناخته است. این دریاچه از دریاچه «کومو» کوچک‌تر و البته جذاب‌تر است. ایزئو در طول سال گردشگران اندکی را به خود می‌بیند. این دریاچه درست در ناحیه شمال شهرهای «برشا» و «برگامو» واقع شده و به حقیقت گوهر ناشناخته شمال ایتالیا است.
آن دیکن در ادامه می‌نویسد:
طول جزیره دورافتاده مونت آیزولا به ۳ کیلومتر می‌رسد و شمار ساکنان آن تنها ۲ هزار نفر است. جالب است که در این جزیره هیچ خودروی شخصی دیده نمی‌شود.
من به بازدیدکنندگان جزیره مونت آیزولا پیشنهاد می‌کنم که در گذرگاه‌های سنگ‌فرش شده ساحلی قدم بزنند و به تماشای گل‌های کاغذی سفید و آبی رنگی که در حاشیه راه روییده‌اند و جلوی خانه اهالی جزیره را با زیبایی هرچه تمام‌تر تزیین کرده‌اند، بپردازند.
لی مارشال در اظهار نظر درباره ناحیه پولیا می‌نویسد:
شبه‌جزیره «سالنتو» در جنوب پولیا جزو مناطق آزاد ایتالیا محسوب می‌شود. جاذبه‌های این شبه‌جزیره‌ی محصور در دریا فقط در اماکن دیدنی‌اش خلاصه نمی‌شود، بلکه سالنتو رسوم فرهنگی دیرینه‌ای دارد که مختص ساکنان همان دیار است. در برخی از دهکده‌های سالنتو مردم هنوز به گویش محلی «گریکو» صحبت می‌کنند که تنها لهجه باقی مانده از زبان یونانیان باستان است.
در عهد امپراتوری روم این نقطه از ایتالیا مستعمره یونانی‌ها بود و اتباع روم در کلبه‌های کوچک آن سکونت داشتند. اگرچه شبه جزیره سالنتو دیگر مانند ۳۰ سال پیش ناشناخته نیست، اما این پهنه دشت‌های همواری دارد که درخت‌های زیتون پیچ‌خورده سطحش را پوشانده‌اند و یک خلیج تحسین‌برانگیز به نام «پورتو سلواگو» هنوز هم جذابیت زیادی به آن می‌دهد.
خلیج دلپذیر پورتو سلواگو از سمت شرق فقط چند کیلومتر با شهر «ناردو» فاصله دارد و از سال ۱۹۸۰ تاکنون در فهرست مناطق حفاظت‌شده ایتالیا قرار گرفته است.
تیم جپسون ناحیه آبروزو را با هیجان خاصی به توصیف درمی‌آورد:
آبروزو گزینه‌های ناشناخته بسیاری پیش روی مسافرانش می‌گذارد. قله‌های باعظمت، بوستان‌های دل‌انگیز و پهنه‌های طبیعی بکر که صدای زوزه خرس و گرگ هنوز در ارتفاعاتشان به گوش می‌رسد در آبروزو یک جا جمع شده‌اند.
این ناحیه شهرهای دست‌نخورده و قدیمی مانند سولمونا را در خود جای داده است که در محاصره کوهستان قرار دارند. سولمونا شهری تاریخی است که میدان اصلی آن شکوه گذشته‌اش را همچنان حفظ کرده است. با تماشای تاریخ به‌جامانده در این شهر تصویری از ایتالیای قرن پنجم میلادی در ذهن گردشگران نقش می‌بندد.
بیشتر کوه‌های آبروزو به سبب ناشناخته بودن، مسافران اندکی را به خود جذب می‌کنند، اما رشته‌کوه دورافتاده و بی‌نظیر مونته دلا لاگا در مرز آبروزو و اومبریا حتی برای بومیان ایتالیایی هم ناشناخته است.
درباره این مطلب دیدگاهی بنویسید...
آدرس پست الکترونیک شما منتشر نخواهد شد.