راز کند شدن چرخش خورشید چیست؟
ستاره شناسان تصور می کنند ممکن است عاقبت راز کند شدن چرخش خورشید را کشف کرده باشند. خورشید به طور متوسط یک بار در ماه حول محور خود می چرخد، اما دو دهه پیش دانشمندان کشف کردند که بخش خارجی آن بسیار کندتر از بخش داخلی می چرخد. و یک مطالعه جدید ممکن است عاقبت علت آن را فهمیده باشد.
محقق سرپرست، جف کوهن از موسسه نجوم دانشگاه هاوایی می گوید “خورشید به این زودی ها از گردش نخواهد ایستاد، اما متوجه شدیم که همان تابش خورشیدی که زمین را گرم میکند، باعث ترمز گرفتن خورشید می شود.طبق نسبیت خاص انیشتین به آهستگی باعث کم سرعت شدن آن از سطح می شود.
خورشید مانند اجرام جامد مثل زمین به دور خود نمی چرخد، در عوض بخش های آن بسته به عرض جغرافیایی و فاصله ای که تا مرکز دارند با نرخ های مختلفی می چرخند. از این رو قطب ها با نرخ متفاوتی از استوای آن می گردند.
ما از مدتها پیش این مساله را می دانستیم، اما آنچه دانشمندان از آن سردر نیاورده بودند این بود که بخش بیرونی ۵ درصد کندتر از بخش داخلی آن سرعت دارد.
برای فهمیدن این مساله، این تیم تحقیقاتی ۳٫۵ سال داده های ماهواره رصد دینامیک خورشیدی ناسا را بررسی کردند، که از سال ۲۰۱۰ مشغول مشاهده خورشید بوده است.
داده های آنان از تصویر ساز مغناطیسی و هلیوسیسمیک گرفته شده که نوسانات خورشیدی در میدان مغناطیسی خورشید را بررسی میکند.
آنها متوجه شدند که یک کند شدن واضح در نرخ چرخش خورشید در لایه ۱۵۰ کیلومتری بیرونی آن رخ داده است که پیش بینی می کنند به دلیل تاثیر ترمز فوتون رخ داده است.
این تیم اشاره می کند اثر ترمز مشابه اثر پوینتینگ ـ رابرتسن است که به یک فرایند می گویند که در تابش خورشیدی باعث می شود ذرات غبار که به دور یک ستاره می گردند تکانه زاویه ای را از دست داده و سرعتشان کم شود.
آنها می گویند همان اثر مانند یک ترمز در چرخش بخش بیرونی خورشید اثر دارد، و ممکن است در سایر ستارگان دنیا نیز نقش داشته باشد.
کوهن می گوید “این یک گشتاور ملایم است که آن را کند می کند اما در عمر ۵ میلیارد ساله خورشید تاثیر قابل توجهی بر لایه ۳۵،۰۰۰ کیلومتری آن داشته است.”
سوال اصلی این است که اکنون چطور این کند شدن چرخش سطحی خورشید بر میدان مغناطیسی آن اثر می گذارد، که زبانه های خورشیدی و انفجارهای آن را تحت کنترل دارد و بر ارتباطات زمینی اثر می گذارد.
این چیزی است که محققین امیدوارند در آینده به پاسخ آن دست پیدا کنند، اما اکنون حداقل می دانند چه چیزی باعث کند شدن خورشید شده است.
خورشید مانند اجرام جامد مثل زمین به دور خود نمی چرخد، در عوض بخش های آن بسته به عرض جغرافیایی و فاصله ای که تا مرکز دارند با نرخ های مختلفی می چرخند. از این رو قطب ها با نرخ متفاوتی از استوای آن می گردند.
ما از مدتها پیش این مساله را می دانستیم، اما آنچه دانشمندان از آن سردر نیاورده بودند این بود که بخش بیرونی ۵ درصد کندتر از بخش داخلی آن سرعت دارد.
برای فهمیدن این مساله، این تیم تحقیقاتی ۳٫۵ سال داده های ماهواره رصد دینامیک خورشیدی ناسا را بررسی کردند، که از سال ۲۰۱۰ مشغول مشاهده خورشید بوده است.
داده های آنان از تصویر ساز مغناطیسی و هلیوسیسمیک گرفته شده که نوسانات خورشیدی در میدان مغناطیسی خورشید را بررسی میکند.
آنها متوجه شدند که یک کند شدن واضح در نرخ چرخش خورشید در لایه ۱۵۰ کیلومتری بیرونی آن رخ داده است که پیش بینی می کنند به دلیل تاثیر ترمز فوتون رخ داده است.
این تیم اشاره می کند اثر ترمز مشابه اثر پوینتینگ ـ رابرتسن است که به یک فرایند می گویند که در تابش خورشیدی باعث می شود ذرات غبار که به دور یک ستاره می گردند تکانه زاویه ای را از دست داده و سرعتشان کم شود.
آنها می گویند همان اثر مانند یک ترمز در چرخش بخش بیرونی خورشید اثر دارد، و ممکن است در سایر ستارگان دنیا نیز نقش داشته باشد.
کوهن می گوید “این یک گشتاور ملایم است که آن را کند می کند اما در عمر ۵ میلیارد ساله خورشید تاثیر قابل توجهی بر لایه ۳۵،۰۰۰ کیلومتری آن داشته است.”
سوال اصلی این است که اکنون چطور این کند شدن چرخش سطحی خورشید بر میدان مغناطیسی آن اثر می گذارد، که زبانه های خورشیدی و انفجارهای آن را تحت کنترل دارد و بر ارتباطات زمینی اثر می گذارد.
این چیزی است که محققین امیدوارند در آینده به پاسخ آن دست پیدا کنند، اما اکنون حداقل می دانند چه چیزی باعث کند شدن خورشید شده است.
درباره این مطلب دیدگاهی بنویسید...
آدرس پست الکترونیک شما منتشر نخواهد شد.