چرا فرزندم با ما به سفر نمی آید؟

یکی از مهم ترین دغدغه ها و مشکلات برخی از خانواده ها در طول دوران تعطیلات بهاری و تابستانی این است که نوجوانان آنها علاقه ای به سفر کردن با آنها ندارند و ترجیح می دهد، تعطیلات خود را جور دیگری بگذراند.این مساله طبیعی است و راه حل هم دارد.

با پیدا شدن یک تعطیلات در تقویم، هر خانواده ای برای خودش برنامه ریزی هایی را دارد تا بتواند از این فرصت نهایت استفاده و لذت را ببرد. ولی در این میان بعضی از خانواده خیلی هم خوشحال به نظر نمی رسند. دلیل این مساله هم می تواند این باشد که فرزند نوجوان شان علاقه ای ندارند با والدین خود به مهمانی و سفر برود و دوست دارند اکثر وقت خود را با دوستان هم سن و سال خود بگذرانند.
برای خانواده های پر دغدغه ی امروز، بهترین فرصت برای اینکه اعضای خانواده بتوانند در کنار یکدیگر جمع شوند، تفریح کنند و از کنار هم بودن لذت ببرند، تعطیلات چند روزه و سفر است. در این زمان پدر و مادر دوست دارند تا فرزندانشان در کنار آنها باشند و به نظر آنها سفر بدون آنها مزه نمی دهد. اما نوجوانان در این میان ساز مخالف می زنند و علاقه دارند با همسالان خود به سفر بروند.

یک نیاز درد سر ساز

نام آنها را در اردوهای مخصوص نوجوانان که از طرف مدرسه و یا مسجد محل برده می شود، نوشت. در این صورت هم، نیاز به استقلال و آزادی نوجوان در حد تعادل و در چهار چوب خودش برآورده می شود
از مدت ها قبل از فرا رسیدن یک تعطیلات، همه خانواده ها در تکاپو و برنامه ریزی هستند تا بتوانند از این فرصت زندگی خود، بهترین استفاده را داشته باشند. ولی در این میان بعضی از خانواده ها خیلی هم نمی توانند آن طور که برنامه ریزی کرده اند به برنامه خود تمام و کمال برسند و یا حتی نمی توانند از انجام برنامه ریزی هایشان لذت کافی را ببرند. این خانواده ها همان والدینی هستند که فرزندان نوجوان دارند. یکی از مهم ترین ویژگی های دوران نوجوانی و از نیازهای این دوره که باید برای نوجوان برآورده شود نیاز به استقلال و آزادی است. البته این مساله باید در چهار چوب خانوادگی هر نوجوان انجام شود. زیرا برآورده شدن این نیازها در حد تعادل موجب ایجاد اعتماد به نفس در نوجوان می شود ولی اگر این نیازها بیشتر از حد تعادل برآورده شوند باعث ایجاد بی نظمی در نظام خانوادگی و یا به وجود آوردن یک نوجوان ناسازگار می شود.

مهمانی رفتن با شما را دوست ندارم

گاهی علاوه بر سفره های مجردی، نوجوان تان به مهمانی رفتن با شما علاقه ای ندارد. والدین معمولا از نوجوانان خود جملاتی را شبیه جملات زیر می شنوند:
دوست ندارم میهمانی بیایم
از خانه فلانی خوشم نمی آید
دوست دارم در خانه تنها باشم
دوست دارم با دوستانم گردش و مسافرت بروم و....

نظرات والدین

والدین در بر آورده کردن این نیاز مهم و اساسی نوجوانانشان نظرات مختلفی را دارند. در مقابل والدینی که این نیاز را تمام و کمال برای فرزند نوجوانشان برآورده می کنند، والدینی نیز وجود دارند که مدام نگران نوجوان خودشان هستند. آنها می گویند اگر فرزندم با دوستانش بخواهد تفریح داشته باشد، ما نمی دانیم که آنها از چه خانواده ای هستند و نمی دانیم که چگونه دوستی است و یا اگر فرزندشان بخواهد در خانه تنها بماند والدین مدام نگران استفاده از شبکه های مجازی و اینترنت در فرزندانشان هستند. حال رفتار مناسب والدین در این مساله و مشکل چیست؟ چه راهکارهایی را باید به کار ببندیم؟

راهکار چیست؟

والدین باید در حد تعادل و در چهارچوب خاصی، دو تا از مهم ترین و البته درد سر ساز ترین نیازهای نوجوانان، یعنی نیاز به استقلال و آزادی را برآورده نمایند.
پس یکی از مهم ترین دغدغه های والدین نوجوانان این مساله است که نوجوان از مهمانی رفتن با والدینش دوری می کند و همچنین علاقه ای به سفر با آنها به ویژه سفرهای دسته جمعه ندارند. بهترین راه حل این مساله این است که اگر فرزند نوجوانتان گفت علاقه ای ندارد با شما مهمانی بیاید و می خواهد با دوستانش باشد، شما به عنوان والدین باید به نظر او احترام بگذارید ولی باید این نیاز به استقلال و آزادی را در چهارچوب برای فرزندتان برآورده کنید. به این معنا که باید از او بخواهید که ابتدا دوستانش را به شما معرفی کند و همچنین اطلاعات کاملی را نسبت به مکانی که قصد رفتن به آنجا را دارند و فعالیت هایی را که می خواهند در آنجا انجام بدهند را برای شما توضیح بدهند. ولی راهکار بهتر این است که قبل از یک تعطیلات هیجان انگیز، در طول سال این راه حل پیشنهادی را به کار ببندیم تا نوجوان ما متوجه بشود که به نظر و نیازش احترام گذاشته شده است. در اینصورت در تعطیلات مشکل والدین خیلی کمتر می شود. همچنین در رابطه با مهمانی هایی که واجب است نوجوان حضور داشته باشد، نوجوان کمتر اجتناب و خودداری می کند.

اردوی مخصوص

راهکار دیگری که می توان به کار بست تا فرزندان نوجوان را سازگار تر کرد این است که نام آنها را در اردوهای مخصوص نوجوانان که از طرف مدرسه و یا مسجد محل برده می شود، نوشت. در این صورت هم، نیاز به استقلال و آزادی نوجوان در حد تعادل و در چهار چوب خودش برآورده می شود. همین امر کمک می کند تا نوجوان با والدینش سازگارتر بشود.